Jan Pokrywka, marzec 2015
Hiperwentylacja
Hiperwentylacja (zbyt szybkie i głębokie oddychanie) to zaburzenie oddychania, powodujące w obecnej atmosferze Ziemi, hipokapnię. Odwieczne nauczanie mistrzów jogi postulowało o zdecydowane spowalnianie wydechu. Podobnie koncepcja teoretyczna profesora Buteyki głosi, że główną przyczyną bardzo wielu chorób jest hipokapnia.
Hipokapnia to zbyt mała zawartość dwutlenku węgla w ustroju. Takie zaburzenie oddychania, profesor Buteyko nazwał Chorobą Głębokiego Oddychania. Nieprawidłowe oddychanie prowadzi do nadmiernej wentylacji płuc, które a wiele negatywnych konsekwencji. Przewlekłe ogólnoustrojowe zaburzenia metaboliczne, zmniejszona odporność, powstawanie alergii i zwyrodnień to tylko niektóre z nich.
Niefizjologiczna mieszanka oddechowa
Istotą koncepcji terapeutycznej Konstantina Buteyki – podobnie jak w mojej koncepcji osiągania prawdziwej długowieczności – jest założenie, że atmosfera którą od tysiącleci oddycha ludzkość, jest mieszanką oddechową mocno niefizjologiczną. Dla życia jest atmosferą niszczącą – a więc w dłuższej perspektywie zabójczą.
Podobnie jak w założeniach Czterech Filarów Długowieczności, profesor Buteyko odrzuca paradygmat, jakoby atmosfera którą oddychamy była optymalna. Za pomocą swoich prostych urządzeń mocno ją modyfikuje, by znacznie zwiększyć zawartość dwutlenku węgla. Niewątpliwie jest to krok we właściwą stronę. Niestety urządzenia te nie mogą jednocześnie zwiększać zawartości tlenu.
Znaczenie oddychania dla zdrowia i długowieczności
Wiemy już, że jedzenie ma znaczący wpływ na zdrowie, a przez to na długość życia. Człowiek bez jedzenia może przeżyć ponad dwa miesiące, bez wody do kilku dni, bez oddychania zaledwie parę minut. Jeżeli więc jedzenie ma znaczący wpływ na zdrowie i życie, to znaczenie oddychania jest zdecydowanie większe. Jedzenie pobieramy tylko kilka razy dziennie, powietrze zaś około 12 tysięcy razy na dobę. To jest kilkaset razy częściej. Zatem wpływ oddychania należałoby zakwalifikować jako istotniejszy od jedzenia.
Gradient stężenia CO2
Profesor Buteyko nie kwestionuje wprost paradygmatu „obecnych od wieków warunków przyrodniczych jako optymalnych dla życia”. Niemniej jego dociekania dowodzą tego ponad wszelką wątpliwość.
Według Buteyki człowiek musi głęboko oddychać, bo brakuje mu tlenu w komórkach ciała. To głębokie oddychanie powoduje równocześnie nadmierne wydalanie CO2. Jako, że dwutlenku węgla jest od 10-ciu do 20-stu razy za mało w atmosferze Ziemi, zbyt szybko ucieka on z pęcherzyków płuc. Jest to proces czysto fizyczny. Im większy gradient stężenia CO2, tym gwałtowniej następuje proces wyrównywania stężeń. Według Buteyki ten obecny gradient jest zdecydowanie za duży, dlatego modyfikuje go swoimi urządzeniami.
Słownik pojęć Akademii Długowieczności
Hiperkapnia – zwiększona zawartość dwutlenku węgla we krwi.
Hipokapnia – obniżona zawartość dwutlenku węgla we krwi.
Hiperwentylacja – stan zwiększonej ilości powietrza wnikającego do pęcherzyków płucnych wskutek przyspieszonego lub pogłębionego oddechu. Zachodzące przy tym nadmierne wydalanie dwutlenku węgla powoduje hipokapnię.
Gradient – (od łac. gradiens – postępujący, kroczący; gradus – stopień) – wielkość zmiany wskaźnika na jednostkę odległości.
Paradygmat (od grec. parádeigma – przykład, wzór) – wzorzec
Metoda Buteyko – metoda leczenia wielu chorób, opierająca się na ćwiczeniach oddechowych, stworzona przez dr Konstantina Buteyko w Rosji w latach 60-tych XX wieku. Celem tych ćwiczeń jest zmiana niewłaściwych nawyków oddechowych, polegających na zbyt szybkim lub zbyt głębokim oddychaniu. Przez zmniejszenie częstości i głębokości oddechu można uzyskać zmniejszenie wentylacji płuc, unikając hiperwentylacji. Po przetestowaniu na pacjentach i potwierdzeniu skuteczności Ministerstwo Zdrowia Rosji w 1985 roku zatwierdziło metodę Konstantina Buteyko jako oficjalną metodę leczenia astmy (www.zdrowyoddech.pl).
„Znalazłem przyczynę wszystkich kłopotów, klęsk, upadków cywilizacji. Jednym z powodów jest głęboki oddech. Ale nikt nie rozumie, nie słyszy, nie widzi…” prof. Konstantin Buteyko
Rola dwutlenku węgla w równowadze kwasowo – zasadowej
Niedobór tlenu powoduje niedożywienie komórek
Niedobór tlenu ustrój kompensuje zwiększoną produkcją hemoglobiny i erytrocytów. Wiedzie to jednak do zagęszczenia krwi oraz zwiększenia jej lepkości i tendencji do zakrzepów. Niewłaściwy stan krwi i naczyń krwionośnych utrudnia doprowadzanie składników odżywczych do tkanek, jak również odprowadzanie metabolitów komórkowych. Jednym słowem nasz ustrój ma mocno „pod górkę” egzystując w powietrzu, które nas od wieków otacza.